Dat eiland
Door: Nadine
Blijf op de hoogte en volg Nadine
18 September 2010 | Verenigd Koninkrijk, Bath
Dat grote eiland. Dat eiland met overweldigende natuurgebieden, mooie stille stranden, kronkelweggetjes, bergen, sprookjesachtige dorpjes, bruisende steden. Dat eiland waar een wolkje melk in de thee wordt gedronken, waar het bier rijkelijk vloeit, waar een verfijnde keuken niet echt te vinden is en de koffie vaak een slap bakje is. Daar waar de schreeuwerige kranten en tijdschriften iedereen op de hoogte houden van de nieuwste roddels en sensatie. Waar veel aandacht wordt geschonken aan recyclen, maar niet aan het inperken van de hoeveelheid afval. Dat enorme eiland waar treinreizen gerust een hele dag kunnen duren, waar het vinden van betaalbare openbaarvervoer tickets een hele klus is, waar studenten door ouders verwend worden met een eigen auto maar waar je ook gezellig mee kunt liften met de postbode.
Dat eiland waar mensen open staan voor een praatje, vriendelijk en beleefd zijn, rustig in de rij wachten en elke vrijdag na werk even gezellig op straat staan te borrelen. Dat eiland waar ik mezelf mocht zijn, waar mensen interesse in mij toonden, waar ik complimentjes kreeg. Dat eiland waar ik nieuwe vrienden heb gemaakt, mensen heb leren kennen die ik normaal gesproken niet in mijn leventje zou toelaten. Dat eiland waarop ik open durfde te zijn over hoe ik me voelde en wat mijn gedachten waren. Waar ik mensen durfde te confronteren met mijn ideeen, waar ik duidelijkheid durfde te vragen.
Dat eiland met daarop het mooie Bath. Een bijna magisch stadje. Dat eiland waarop ik mij al snel zo thuis voelde. Waar ik realiseerde hoe erg ik het getroffen heb met mijn familie en vrienden in Nederland. Dat eiland dat mij ook de kans gaf om wat afstand te nemen, dingen af te sluiten en vooruit te blikken. Dat eiland waar de geitenwollensokken opdrachten wel echt tot denken aanzetten. Dat eiland waar ik kon zijn wie ik ben, waar ik kon gaan waar ik wou en waar ik alleen kon zijn zonder me eenzaam te voelen. Dat eiland waar ik heb genoten, geen traantje heb gelaten en waar ik gelukkig was.
Dat eiland dat ik nu (voorlopig) moet verlaten. Dat eiland heeft mijn hart gestolen....
Dat eiland waar mensen open staan voor een praatje, vriendelijk en beleefd zijn, rustig in de rij wachten en elke vrijdag na werk even gezellig op straat staan te borrelen. Dat eiland waar ik mezelf mocht zijn, waar mensen interesse in mij toonden, waar ik complimentjes kreeg. Dat eiland waar ik nieuwe vrienden heb gemaakt, mensen heb leren kennen die ik normaal gesproken niet in mijn leventje zou toelaten. Dat eiland waarop ik open durfde te zijn over hoe ik me voelde en wat mijn gedachten waren. Waar ik mensen durfde te confronteren met mijn ideeen, waar ik duidelijkheid durfde te vragen.
Dat eiland met daarop het mooie Bath. Een bijna magisch stadje. Dat eiland waarop ik mij al snel zo thuis voelde. Waar ik realiseerde hoe erg ik het getroffen heb met mijn familie en vrienden in Nederland. Dat eiland dat mij ook de kans gaf om wat afstand te nemen, dingen af te sluiten en vooruit te blikken. Dat eiland waar de geitenwollensokken opdrachten wel echt tot denken aanzetten. Dat eiland waar ik kon zijn wie ik ben, waar ik kon gaan waar ik wou en waar ik alleen kon zijn zonder me eenzaam te voelen. Dat eiland waar ik heb genoten, geen traantje heb gelaten en waar ik gelukkig was.
Dat eiland dat ik nu (voorlopig) moet verlaten. Dat eiland heeft mijn hart gestolen....
-
18 September 2010 - 10:58
Laurie:
Misschien moet je een boek gaan uitbrengen, want meid wat kun jij het mooi zeggen!!
kus -
18 September 2010 - 15:39
Zus Cath:
Wat heb je dit mooi geschreven lieverd!! Ik ben blij dat ik ook even op jouw eiland ben geweest, dat ik heb gezien en meegemaakt hoe jouw eiland is.. Een ervaring die niemand je afneemt en waar je altijd met veel blijdschap naar kunt terug kijken..! Je bent een topper lief zusje! Tot heeeeel gauw! :D Kus -
18 September 2010 - 15:39
`mamma:
ik moet een traantje wegpinken bij het lezen van dit mooie afsluitende verhaal van jou, prachtig lieverd! -
18 September 2010 - 20:08
Margriet:
Prachtig beschreven lieverd! Dikke x -
18 September 2010 - 22:57
Rixt:
Lieve Nadine,
ik sluit mij helemaal aan bij de vorige reacties... en ik heb ook al eens gezegd dat je altijd nog schrijfster van een boek kan worden! Want ook ik krijg kippenvel bij jouw mooie beschrijving van je eiland.
Van je moeder heb ik vanavond gehoord dat je donderdag weer naar nederland komt. Ik wens je nog hele fijne laatste dagen en tot heeeel gauw! Dikke kus rixt -
25 September 2010 - 12:32
Betsy:
Hallo Nadine, 'k weet dat je weer in Heerenveen bent, maar ik wil nog even op je laatste ereisverslag reageren. Geweldig zoals jij je gevoelens kunt beschrijven en wat je opmerkt kunt vertellen -
26 September 2010 - 13:03
Marianne:
Lieve Nadine,
Ik sluit me helemaal bij vorige reacties aan . Ik heb genoten van al jouw verhalen. Je kunt prachtig schrijven.
welkom weer terug in Nederland. Ik hoop je gauw weer te zien.
Heel veel liefs en een dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
