Kriebels...

Voorjaarskriebels en winterblues gaan hier met elkaar gepaard. Kriebels door de strakke blauwe lucht, de warme zon op mijn rug en de vele mensen op straat en in het park die hier samen met mij van genieten. Mooie foto-mogelijkheden voor mijn fotografie cursus en gelukzalige momentjes als ik met mijn verse fruitshake en een goed boek midden in de stad lekker op een zonnig bankje neerplof. Kriebels bij het ontwikkelen van mijn ondernemingsplan en bij het vooruitkijken naar de periode waarin het studeren voorlopig afgelopen is. Zoveel mogelijkheden en zoveel vrijheid! Kriebels bij het idee straks weer even in Nederland te zijn en op vakantie te gaan met mijn ouders. Kriebels bij de leuke, gezellige, creatieve en van wijn vergezelde brainstormsessies met mijn studiegenootjes.

Blues door het wachten op of uitblijven van actie en avontuur. Veel te doen voor de studie, dus minder reizen en bekijken. Dagen beginnen op elkaar te lijken. Het Engelse leventje begint een echt dagelijks leventje te worden. Blues door het wachten op contact met een mogelijk stage adres, het missen van lekkere gekookte aardappels, vanille vla, hagelslag en bruinbrood. En vooral blues omdat er hier geen echte terrasjes zijn waarop ik met mijn Nederlandse vriendinnetjes kan genieten van de eerste voorjaarstekens...

Kriebels wegen echter nog steeds op tegen de blues! Nog nooit zo'n jaar gehad waarin ik zo vrij was om te doen waar ik zin in heb. Soms lastig, maar vooral heel mooi. Gek idee dat (bijna) alles kan!