Bangkok

In de plenzende regen sjees ik met jettie met de tuktuk door Bangkok. De straten staan blank, het waait hard en het kleine dakje van de tuktuk biedt nauwelijks een schuilplaats voor het water dat letterlijk met bakken tegelijk uit de hemel komt vallen. Nat, een kleine beetje verkleumd maar met een dikke glimlach kijk ik om me heen. Ik ben nog maar 1,5 dag hier, maar het voelt alsof ik al weken van huis ben. Een andere wereld, dat had ik wel verwacht, maar dat het zo intense stad zou zijn.... zoiets kan je je niet indenken maar moet je echt ervaren.
Warmte, zon, plenzende regen, stank, donkere steegjes, grote parken. Moderne wolkenkrabbers, overvolle taxiboten, krakkemikkige hutjes, overal eetkraampjes, krioelende mensen, duizenden taxi's, brommers, fietsers en veel zwerfhonden en katten op straat.

Overal wordt gekookt, fruit gesneden en de meest vreemde etenswaren uitgestald. We proeven veel, maar lopen ook met een grote bocht om een aantal stinkende stalletjes heen. De geur van gedroogde vis, vlees dat in de warmte ligt zonder afgedekt te worden en het riool is af en toe niet te harden. Het verkeer raast door de stad, stinkend in een onafgebroken file. Met de tuktuk en de taxiboot verplaatsen we ons door de stad. Af en toe ons stevig vasthoudend aan de handgrepen van de tuktuk, maar genietend van de wind door ons haar en de vele beelden die voorbij flitsen.

Bangkok stinkt, plakt, is vies en soms donker.
Maar Bangkok is ook een super moderne skytrain, het prachtige lumpinipark, lekker eten, goedkoop winkelen en prachtige tempels. Monniken in oranje, nonnen in het wit. Allemaal vriendelijk kijkend.
Bangkok is echt weg zijn, even aan niets anders denken dan aan nu.
Bangkok is leren afdingen, mijn jetlag uitslapen, potjes pesten spelen, plannen maken en vol verwachting vooruitkijken naar wat er nog allemaal volgt.